Konstytucja Biznesu — Nowe prawo przedsiębiorców
W dniu 30.04.2018 r. wchodzi w życie szereg aktów prawnych uchwalonych w dniu 6.03.2018 r. określanych wspólnym mianem Konstytucji Biznesu – stanowiących kompleksowe uregulowanie podstaw prawa gospodarczego i problematyki działalności gospodarczej.
Konstytucja Biznesu to pakiet 5 ustaw dotyczących zmian w prawie gospodarczym, na które składają się: Prawo przedsiębiorców, Ustawa o Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej i Punkcie Informacji dla Przedsiębiorcy, Ustawa o Rzeczniku Małych i Średnich Przedsiębiorców, Ustawa o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz ustawy Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo przedsiębiorców oraz inne ustawy dotyczące działalności gospodarczej.
Nowe przepisy mają na celu ułatwienie założenia oraz prowadzenia firm w Polsce, oraz budowanie partnerskich relacji między przedsiębiorcami a organami administracji.
Za fundamentalny akt w ramach Konstytucji Biznesu uznać należy Prawo przedsiębiorców, które zastępuje dotychczas obowiązującą Ustawę o swobodzie działalności gospodarczej z 2004 r. Odwołując się do konstytucyjnej zasady wolności działalności gospodarczej, praworządności, pewności prawa i niedyskryminacji oraz zrównoważonego rozwoju, ma na celu zagwarantowanie praw przedsiębiorców i stabilny rozwój działalności gospodarczej w warunkach wolnej konkurencji statuuje podstawowe zasady mające na celu zapewnienie powyższego.
Najważniejsze zasady, które wprowadza Konstytucja Biznesu:
1. Co nie jest prawem zabronione, jest dozwolone
Przedsiębiorca może podejmować wszelkie działania, z wyjątkiem tych, których zakazują przepisy prawa; Tylko przepisy prawa mogą obligować do określonego zachowania.
2. Domniemanie uczciwości przedsiębiorcy
Organ winien kierować się zasadą zaufania do przedsiębiorcy, zakładając, że działa on zgodnie z prawem, uczciwie oraz z poszanowaniem dobrych obyczajów. Przedsiębiorca nie musi udowadniać swojej uczciwości, a wątpliwości co do okoliczności konkretnej sprawy mają być rozstrzygane na korzyść firmy.
3. Przyjazna interpretacja przepisów
Wątpliwości co do treści przepisów mają być rozstrzygane na korzyść przedsiębiorcy w sytuacji, jeżeli przedmiotem postępowania przed organem jest nałożenie na przedsiębiorcę obowiązku bądź ograniczenie lub odebranie uprawnienia.
4. Zasady pogłębiania zaufania, proporcjonalności, bezstronności i równego traktowania.
Organ prowadząc postępowanie winien kierować się powyższymi zasadami. Organ nie będzie mógł stawiać nadmiernych żądań np. przedłożenia oryginałów dokumentów, o ile nie wymaga tego konkretny przepis prawa, czy też wymagać dokumentów, którymi już dysponuje.
5. Zasada odpowiedzialności funkcjonariuszy publicznych za naruszenie prawa.
Ma być uregulowana szczegółowo w odrębnych przepisach prawa.
6. Zasada pewności prawa
W takim samym stanie faktycznym i prawnym organ winien rozpatrywać sprawy w sposób analogiczny, zgodnie z utrwaloną praktyką.
7. Zasada udzielenia informacji
Organ obowiązany jest udzielać informacji o warunkach podejmowania, wykonywania i zakończania działalności gospodarczej.
8. Zasada szybkości postępowania
Organ winien działać wnikliwie i szybko.
9. Zasada współdziałania organów
Organy winny współdziałać ze sobą w zakresie niezbędnym do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego i prawnego sprawy.
10. Zasada rozsądnych terminów
Organ wyznaczając przedsiębiorcy termin winien uwzględniać obok czasu niezbędnego na jej wykonanie także słuszny interes tego przedsiębiorcy.
Ustawowo wprowadzone zostały maksymalne terminy długości łącznego czasu trwania kontroli w firmie w ciągu roku, zróżnicowane w zależności od wielkości firmy.
